Organen

 

Het hart

Het hart van een kat slaat 110 tot 150 keer per minuut.

Als de kat bij je op schoot ligt, kun je links zijn hartslag voelen. Je eigen hart gaat langzamer kloppen als je je kat aait.

Een gemiddelde kat heeft ongeveer 250 ml bloed, dat in ongeveer 11 seconden door het lichaam circuleert.
Zuurstofrijk bloed (rood) uit de longen (g) stroomt naar de linkerhelft van het hart (a) en wordt via de grote lichaamsslagader, de aorta (b) naar de kop en de voorpoten (c) en naar de romp en de achterpoten (d) gepompt.
Het bloed stroomt door steeds kleinere vaten, de ateriolen, tot het uiteindelijk de kleine haarvaten (e) in alle weefsels bereikt, waar het zuurstof afgeeft en afvalstoffen opneemt.
Zuurstofarm bloed (blauw) stroomt door de aderen, waarvan de vena cava (f) de grootste is, terug naar de rechter harthelft. Vervolgens passeert het de longen (g), waar het opnieuw van zuurstof wordt voorzien.
De lever (h) en de nieren (i) hebben een speciale bloedtoevoer.
Een andere tak neemt voedingsstoffen op uit de darmen (j) en transporteert deze via de poortader (k) rechtstreeks naar de lever voor verdere bewerking.

Bij de kat zijn 3 bloedgroepen bekend. A, B en de minder vaak voorkomende groep AB.
Een verkeerde transfusie kan reacties veroorzaken.
Het laten vaststellen van de bloedgroep is niet kostbaar meer en het is verstandig dit te laten doen.

 

Schildklier

Algemeen.

 De schildklieren liggen in de hals. Ze scheiden een hormoon af aan het bloed. Dit hormoon speelt een belangrijke rol in de stofwisseling. Bij teveel hormonen neemt de stofwisseling toe. Een tekort aan hormonen remt de stofwisseling.

Teveel hormonen.

Bij de oudere kat kan een teveel aan hormonen optreden. Bij de hond is het net andersom. Hier speelt een tekort aan hormonen een grote rol.
Als er teveel hormonen worden geproduceerd, ontstaat de aandoening: hyperthyreoïdie.
De aandoening ontstaat gemiddeld op een leeftijd van 8 tot 13 jaar. De oorzaak van de te grote productie wordt in bijna alle gevallen veroorzaakt door een (bijna altijd goedaardige) tumor in de schildklier.

Gevolgen.

Als het probleem niet tijdig wordt herkend en behandeld, kunnen er hartproblemen ontstaan. Als gevolg daarvan vindt het tegenovergestelde plaatst:

Behandeling.

De behandeling is eenvoudig, maar wel ingrijpend.
De aangetaste schildklier wordt operatief verwijderd. Het is geen ingewikkelde operatie en voor de kat niet belastend.

Als de schildklier verwijderd is, worden er geen hormonen meer aan het bloed afgegeven. De kat heeft deze hormonen wel nodig en daarom worden ze in de vorm van een pilletje gegeven.
Omdat de schildklier niet meer aangroeit, zal de kat zijn hele verdere leven deze pilletjes moeten slikken.
Regelmatig moet worden onderzocht of de hoeveelheid moet worden aangepast.

Alle verschijnselen zullen verdwenen zijn als de behandeling tijdig is geweest en is aangeslagen.

Alternatieve behandeling.

Deze bestaat uit het geven van een speciale combinatie van lichaamseigen mineralen. Hierdoor wordt de hormoonproductie gestabiliseerd tot een normale waarde. Het lichaam van de kat reageert binnen enkele dagen tot enkele weken. Dit is geheel afhankelijk van de ernst en de tijdsduur dat de kat de aandoening heeft. Bij het beginnen van de behandeling kan soms enige verergering optreden. Dit lijkt ernstig, maar is het niet. Je mag de dosis dan tijdelijk verminderen.

Overzicht